In bijzijn van zowel het tweede als het derde team, werd iets na 12 uur het startsein gegeven. En zo kon de strijd beginnen.
Bord 1: Joey Brokaar - IM Rini Kuijf
Op bord 1 speelde Joey tegen IM Rini Kuijf. Na 10 zetten bood Joey’s tegenstander, berucht om zijn probleemschaakcomposities voor het Algemeen Dagblad en het feit dat hij altijd met de zwarte stukken speelt, remise aan. Joey vroeg raad bij de teamleider, keek nog wat rond, maar nam het aanbod toen toch maar aan.
Bord 10: FM Stefan Tabak - Ismaël Woudt
Even later was Ismaël klaar. Hij speelde op bord 10 met zwart tegen FM Stefan Tabak. Onze zwartspeler week vroeg in de opening bewust af van de theorie. Dat werd hem fataal, want door zijn alternatieve zet stortte de stelling compleet in. Zwart probeerde nog te verdedigen. Dit verliep ook moeizaam en wit maakte het zeer netjes af.
Bord 7: Job Verheul - Alan Bakija
Job speelde aan bord 7 met wit tegen Alan Bakija. De eerste koos een zeer timide opzet in de opening en dat leek zijn vruchten af te werpen. Hij koos echter niet de beste voortzetting in de kritieke stelling. Spoedig daarna werd de vrede getekend.
Bord 2: IM Frans Cuijpers - FM Ricardo Klepke
Op bord 2 mocht Ricardo spelen tegen IM Frans Cuijpers. Er gebeurde weinig noemenswaardig. Remise was de logische en terechte uitslag.
Bord 9: Thijs van Dam - Rhys Arnold
Thijs mocht op bord 9 de degens kruisen met Rhys Arnold. Na een solide openingskeuze van beiden, lukte het Thijs om de enige aanwezige open lijn met zijn witte torens te bezetten. Het zag er echter niet naar uit dat dit tot winst leidde. Er was voor hem geen mogelijkheid om verder binnen te dringen in de zwarte stelling. De partij kreeg een onverwachte wending toen de zwarte koning voor zijn verdedigende verantwoordelijkheid wegrende. Deze ging naar h3 en werd hier ingesloten door de witte koning en een pion. De witte stelling was strategisch schitterend.
Thijs van Dam - Rhys Arnold (b9): zwart speelde 26...d5-d4, maar nu kan wit met 27.Pc3-e2! de mataanval inluiden. Wit dreigt de toren van d1 naar h1 te brengen om de pion op h2 te dekken en vervolgens prachtig mat te geven na Pe2-g1 - de stukken gaan weer in de beginstand! Valt zwart het paard aan met de dubbele aanval 27...d4-d3, dan speelt wit de andere toren naar de vierde rij; na 28.Tc2-c4 is het paard op e2 taboe vanwege het mat op h4. Zwart kan de vierde rij niet lang gesloten houden en wit wint grof materiaal.
Na het missen van deze tactische truc, die de partij direct voordelig voor wit kon beslissen, kreeg Thijs een beter toreneindspel. Hij stond een pion voor. Dit eindspel had praktisch veel winstkansen. Na goed denkwerk, ruilde hij zijn toren voor een vijandelijke pion. Hij kreeg hier twee verbonden vrijpionnen voor terug. Deze pionnen konden niet meer gestopt worden door de zwarte toren. Waarna de jonge tegenstander opgaf en Thijs tevreden bij zijn teamgenoten ging kijken.
Bord 4: FM Harold van Dijk - Maxim le Clercq
Op bord 4 speelde Maxim met zwart tegen FM Harold van Dijk. In de opening en het middenspel werden veel stukken geruild en er werd een gelijk eindspel bereikt van ongelijke lopers en allebei een toren. Hoewel het te houden was, wist Harold knap de druk erop te houden en gebruik te maken van de tijdnood die Maxim had. Uiteindelijk bracht de actieve koning en de gecreëerde vrijpion de beslissing. Helaas werd het dus toch een nul. Had meer ingezeten. Tegelijkertijd gaf Maxim aan dat Harold in het eindspel gewoon echt zijn klasse had laten zien. Jammer voor het teamresultaat. Wel weer leerzaam!
Bord 6: Michiel Besseling - Daniël Zevenhuizen
Daniël speelde op bord 6 een absurde partij met de zwarte stukken. Hij speelde een variant in het Konings-Indisch waar hij al langer een degelijker alternatief voor zoekt, maar waar hij zich tot nog toe het meest vertrouwd mee voelt. Zoveel zegt dat echter niet, blijkens de partij. Nadat Daniël bij het manoeuvreren in de knoop was geraakt, is hij blijven knokken. Toen hij met een intimiderend maar blijkbaar foutief offer kwam, raakte tegenstander Michiel Besseling het spoor bijster.