Nog geen twee weken geleden speelden Spijkenisse en SV Krimpen een KNSB-bekerwedstrijd. Die werd met 1½ – 2½ door de Krimpenaren gewonnen. Tijd voor een revanche dus. Het feit dat de wedstrijden zo kort na elkaar plaatsvonden, leidde voor sommige spelers tot de nodige verwarring. Zo koos Maurits voor dezelfde dubieuze opening tegen dezelfde gerenommeerde tegenstander en stond een der Krimpenaren voor een gesloten schaakzaal in de Boekenberg. Omdat de griep bovendien had huisgehouden in Krimpen, speelden onze tegenstanders met een man minder. Het mocht allemaal niet baten; het werd 6½ - 3½ voor het thuisspelende team en degradatie is voor ons nagenoeg een feit.
Bord 1. Jungbin Lee – Alan Bakija, 0-1
Jungbin had met wit een hoofdlijn van de Philidor op het bord gekregen. Wit kwam met ruim voordeel uit de opening. Het was alleen veel te ingewikkeld voor de witspeler, zodat zwart het initiatief dreigde te krijgen op de damevleugel. Daarnaast dreigde zwart ook nog eens binnen te komen op de koningsvleugel. Wit wist alles bij elkaar te houden. Hij stopte het initiatief op de damevleugel, en begon zijn tegenspel daar. Zwart kwam wel binnen op de koningsvleugel. De bereikte stelling bleek ook te lastig te zijn voor de zwartspeler waarna er een gelijk eindspel op het bord kwam. Helaas speelde de witspeler al 25 zetten op increment wat hem fataal werd, er werd een taktiekje geblunderd waarna er een toren van het bord verdween.
Bord 2. Wiggert Pols – Joey Brokaar, ½-½
Joey analyseert zijn eigen partij als volgt:
“Ik (Joey) speelde op bord 2 met de zwarte stukken tegen Wiggert Pols. Doordat Wiggert (ik heb me laten vertellen dat hij op loopafstand van de Krimpener locatie woont) naar Spijkenisse was afgereisd, begon ik met 25 minuten voorsprong aan de partij. Het leek uit de opening geen al te spannende partij te worden, al had ik rond zet 15 wel een zeer prettige stelling bereikt.
"Hier koos ik bijna à tempo voor 16… La4, om de enige ontwikkelde witte toren te ruilen en vervolgens een paard op het prachtige veld d3 te planten. Dit bleek echter vooral optisch een leuk plan, maar bereikte heel weinig. 16... Le6 had de witte stelling verlamd, waarna …Pd3 wel echt iets had kunnen bereiken. De stelling sloeg vervolgens dood en het leek een snelle remise te gaan worden, tot mijn tegenstander toch voor een winstpoging besloot te gaan. Dit leidde zowel tot winstkansen voor mij als voor Wiggert, maar beiden konden we het in tijdnood niet bolwerken. We zijn doorgegaan tot er slechts 2 koningen op het bord stonden, toen in remise moest worden berust.”
Bord 3. Djad Maes – FM Harold van Dijk, 0-1
Harold van Dijk staat niet alleen bekend als trainer van menig jeugdtalent in de regio, maar ook om zijn scherpe aanvalsspel. Daarbij legt hij regelmatig de objectieve evaluatie terzijde. Djad sloeg zichzelf na de partij voor het hoofd. “Van +11 naar -#9 (mat in negen voor zwart) in één zet!” Achter het bord is het allemaal nooit zo duidelijk, zullen we maar zeggen. We hopen dat Djad niet al te streng voor zichzelf is …
Bord 4. Gachatur Kazarjan – Job Verheul, 0-1
Job is onze hoop en toeverlaat dit seizoen. Voor de vierde keer op rij wint hij zijn partij. Hieronder zijn analyse:
Die jongen gaat nog ver komen!
Bord 5. Semen Minyeyevtsev – NO, 1-0R
Dankzij de voorkomendheid van de Krimpener teamleider, Diederick Casteleijn, mocht Semen thuisblijven. Ondergetekende werd tijdig geïnformeerd, niet alleen van het feit dat Krimpen met een man minder zou spelen, maar ook op welk bord deze zat. Zo konden wijzelf nog kiezen wie vandaag een ronde vrij zou krijgen. Semen voelde zich al niet zo jofel, dus hij mocht lekker in bed blijven liggen
Chapeau voor de hoffelijkheid, Diederick!
Bord 6. IM Frans Cuijpers – Maurits van der Linde, 1-0
Maurits speelde op bord 6 met zwart tegen IM Frans Cuijpers. Een week eerder stond dezelfde partij op het programma in de verloren bekerwedstrijd tegen Krimpen. Ook nu kwam zwart onder druk te staan, doordat hij een ‘vergiftigde’ pion nam op b2.
Wit voerde de druk goed op en toen Maurits een kans miste met 15. …Lc8, 16. Pxf7 0-0! in plaats van 15. … f6? was het snel gedaan. Maurits kon de remise van een week eerder helaas geen goed gevolg geven.
Bord 7. Thijs van Dam – Michiel Besseling, 0-1
Thijs blunderde een pion op zet 8.
Bord 8. Arie Werksma – Daniël Zevenhuizen, ½-½
Ook ikzelf trof precies dezelfde tegenstander als in de bekerwedstrijd van nog geen twee weken geleden. Ditmaal wel met verwisselde kleuren. Het veranderde echter niets aan de einduitslag. Deze partij was wel beduidend spannender. Arie speelde niet echt ambitieus in de opening, waardoor ik met zwart het initiatief kon overnemen. Hieronder de eindstelling waarin mijn remiseaanbod door Arie geaccepteerd werd.
Oordeelt u zelf over de legitimiteit van het aanbod. Hieronder vindt u een partijfragment, onder andere met varianten vanaf de eindstelling. Ik ben tot het oordeel gekomen dat zwart had kunnen en misschien (in het teambelang, maar ook objectief) had móeten doorspelen, maar met zo weinig tijd op de klok (7min voor wit, 3min voor zwart, zet nr. 31) had het alle kanten op kunnen gaan.
Bord 9. Jona van der Geld – IM Rini Kuijf, ½-½
Jona speelde op het negende bord tegen de geduchte meester Rini Kuijf die tot voor kort (?) de Dagschaak-rubriek in het Algemeen Dagblad verzorgde. Ik wist dat een van mijn witspelers Kuijf zou treffen, daar die laatste erop aandringt steeds achter de zwarte stukken opgesteld te worden. Daarbij was ons bovendien het patroon opgevallen dat Rini niet snel een remiseaanbod uit de weg gaat, mits dat zijn evaluatie van de stelling reflecteert. Wordt er niet snel remise overeengekomen, echter, dan trapt hij je genadeloos van het bord. Zo bezien heeft Jona er het maximale uitgesleept. Hieronder zijn ervaring:
"Vanaf zet 4 stond ik al voor een verrassing met wit. Rini speelde zijn opening met interessante structuurflexibiliteit. Gelukkig navigeerden we richting een normalere variant. Toen we uit de opening kwamen merkte ik dat de stelling geopend kon worden met betere lopers en het verbeteren van zwarts stelling zou daardoor tricky worden.
"Ook al leek dit een comfortabel positioneel voordeel, objectief bleek het toch wat lastiger. Ik was namelijk de enige met een zwakte, dus ik ging ervoor--niet de grootste hero move die ik ooit gedaan heb, maar met het team en mijn tijd in gedachte, was dit het beste--: ik bood remise aan en Rini accepteerde."
Bord 10. Diederick Casteleijn – Maxim le Clercq, 1-0
Op bord 10 kon Maxim het helaas niet bolwerken tegen leeftijdsgenoot Diederick Casteleijn. Het ging mis in wederzijdse tijdnood waarin Diederick een interessant kwaliteitsoffer had gedaan. Maxim leek het verdedigend bij elkaar te houden, maar beging op het moment dat de aanval voorbij leek een blunder. Maxim forceerde een dameruil, wat op het eerste oog niet onlogisch leek, maar dit zorgde voor een nieuwe zwakte waar de stelling uiteindelijk op brak.
Spannende partij die in tijdnood twee kanten op had kunnen vallen. Helaas ditmaal naar de kant van Krimpen.
Slotakkoord
En zo verloren we dus voor de zoveelste keer dit seizoen. Weer niet geheel kansloos, maar er is te veel geluk (en misschien ook iets meer wijsheid) voor nodig om de match naar ons toe te trekken. Na een blitz- en analysesessie in wat een keetschuurtje in het donkerste hoekje van Overijssel leek, met benzine- en verfdampen die je tot wanen drijven, begaven we ons op aanraden van onze gastheer naar een Chinees-Indisch restaurant. Tot in de latere avonduren werden daar onsamenhangende verhalen gedeeld; werd er geschaakt en gelachen.
Dat is ook wat waard, zullen we maar zeggen.
