Niemand had dit kunnen voorspellen. Op voorhand leek klasse 2B een brug te ver, maar al na de eerste wedstrijd—een ruime overwinning op het sterke CSV—werd duidelijk dat het weleens een buitengewoon seizoen zou kunnen worden. De matchpunten bleven binnendruppelen en zaterdag werd een goed seizoen bekroond met een klinkende overwinning op SV Promotie. Laat de plakkaten graferen, haal de praalwagens uit de loods en trek de kurk van de champagne: Spijkenisse kampioen!
Bij vrijwel elke teamuitslag spelen mee- en tegenvallers een rol. Soms al vóórdat de wedstrijd begint. De teamleider uit Nijmegen moest een lange weg afleggen om bij de speellocatie aan het pittoreske Aldo van Eyckpark in Zoetermeer te belanden…
Ook tijdens onze kampioenswedstrijd in Zoetermeer waren er mee- en tegenvallers. De eerste verrassing was een meevaller: Thijs had op bord 5 binnen no-time kortemetten gemaakt met Paul van der Werve. Typisch onze topscoorder Thijs dit seizoen: snel en dodelijk. Spijkenisse—Promotie, 0-1.
Dat was alvast een prettige start, want het aantal bordpunten zou weleens een rol kunnen gaan spelen in het eindklassement: Philidor Leiden, die we in onze onderlinge strijd dik hadden ingemaakt, zodat we überhaupt kans maakten op het kampioenschap, volgde ons nog steeds op de voet met een bordpuntje minder. Zij zouden ruim van CSV moeten winnen om ons in te halen: een moeilijke maar niet onmogelijke opgave.
Ricardo—eindelijk weer op bord 1—werd verrast door het atypische, hypermoderne spel van zijn sterke tegenstander, FM Eelco Kuijpers. Na 1.d4 d6!? moest onze eigen FM gelijk de denktank in. Hij probeerde een overgang naar het Konings-Indisch met 2.e4 Pf6 3.f3!?, maar zijn tegenstander wist opnieuw de gebaande paden te omzeilen door 3…d5!? te spelen. Uiteindelijk nam de stelling trekken aan van een doorgeschoven Fransoos, te herkennen aan de baret en het stokbrood… of nee, aan de gesloten pionformatie d5-e6-f7 vs. c3-d4-e5 van wit. Lange tijd dacht Ricardo beter te staan, maar zowel zijn tegenstander als de computerevaluatie bogen niet mee.
"Gevoelsmatig stond ik tussen de 14e en 24e zet beter, maar de engine geeft aan dat het allemaal wel meeviel. Toen de dames van het bord gingen, kreeg mijn tegenstander een positioneel betere stelling. Rond de tijdsnoodfase had hij waarschijnlijk wat complexere zetten kunnen spelen om het mij moeilijker te maken, maar hij koos voor de veiligste opties. De engine geeft ook hier aan dat het allemaal wel meeviel, maar het waren wel praktische kansen. Vanaf zet 45 kwamen we in een zetherhaling terecht."
Een terecht halfje dus. ½-1½
Een heel ander halfje kwam uit de strijd tussen Maxim en zijn tegenstander Jan Willem Duijzer op bord 3. Althans, anders? Het lijkt erop dat de Zoetermeerlingen een trainingskamp op een afgelegen Franse wijnboerderij georganiseerd hebben, want ook hier werd de geest van een dronken Fransoos gesommeerd door het ritueel 1.d4 e6 2.e4 a6!? uit te voeren. Daar loopt de vergelijking verder spaak. Waar de stelling bij Ricardo vooral erg gesloten bleef, daar werd de boel bij Maxim volledig opgeblazen. Dat gebeurde echter niet in zijn voordeel.
Zwart is hier begonnen aan Maxims stelling te knagen. Maxim hoopte hier met 15.Lxf5 los te komen, immers het vervolg 15…exf5 16.Pc3, met tempo op de d5-pion, 16…Le6 17.Pe2 geeft wat ademruimte. Helaas, helaas. Duijzer was scherp en speelde de tussenzet 15…fxe5!, waardoor de toren van f8 tot leven kwam. Hier gokte Maxim op compensatie in de vorm van aanvallers rond de zwarte koning door 16.Lg6 te spelen. Na 16…Txf6 17.Dd1 heeft zwart immers direct een probleem.
Zwart bleef echter terecht met zijn voet op het gas staan en speelde 17…e4 en na de aanval op het gepende stuk 18.Pd2 was hij wéér alert: 18…Pe5!! een mooie vondst: weigert het blokkadestuk van f3 te verwijderen, voert een stuk aan en maakt daarbij tegelijk gebruik van de penning op de d4-pion.
Dan volgt het dramatisch hoogtepunt van de partij na 19.Pxf3 Pxf3+ 20.Kf1 Dxb5+ 21.De2 Pd2+ 22.Ke1
Met 21…Pd2+ heeft zwart de verdediging van de loper op b2 onderbroken. Allemaal leuk en aardig, maar hoe zit het met de dreiging Dxh5? Lang verhaal kort: dat valt wel mee. Zwart kan gewoon nemen op b2. Althans, ‘gewoon’… De oplossing is verre van triviaal. Vanaf de diagramstelling krijgen we: 22…Dxb2 23. Dxh5 Lf6 24.Le8! Pf3+ 25.Kf1 [D].
Zwart kan de partij hier dus beslissen. Pak er gerust een bord bij: onderaan dit verslag vindt u de oplossing. Beide spelers zagen het niet en Duijzer besloot na 22.Ke1 zetten te herhalen met 22...Pf3+. “Het blijft mensenwerk,” concludeert Maxim sober. 1-2.
Op de onderste borden viel het verder onze kant op toen Maurits ook won. Onze SVS1-nestor had tot dusverre een pittig seizoen. Na een daverende overwinning op topper FM Jeffrey van Vliet (elo ~2400) in de eerste ronde kwam er stof in de raderen van Van der Linde. Een aantal remises en drie nullen op rij hadden iets met zijn zelfvertrouwen gedaan. Daarom vroeg hij een plaatsje in de tweede helft van de teamopstelling aan. De teamleider kon zijn nederige verzoek natuurlijk niet naast zich neerleggen. Maurits heeft het in hem gestelde vertrouwen niet verwaarloosd en won plichtsgetrouw. 1-3.
Bij Joey een soortgelijk verhaal. Vorig seizoen boekte hij een aantal onverwachte plusremises (met kansen op meer) tegen toppers als IMs Jeroen Bosch en Rini Kuijf, maar sindsdien bleef de teller steken. Halverwege dit seizoen sloeg de stemming plotseling om. Joey begon wat meer tijd in zijn training te stoppen, en dat betaalt zich onmiddellijk uit. De laatste drie rondes ongeslagen en twee volle punten op rij. Zo mogen we dat zien! 1-4.
Helaas kon Job het niet bolwerken tegen Ben Ahlers, die een goed seizoen draait voor de club uit Zoetermeer. Job heeft een wisselvallig seizoen met mooie partijen, waaruit hij niet altijd het maximale rendement haalde. Job:
"Tegenover een briljante partij worden minstens twee sissers gezet. Misschien iets te kritisch, want volgens de statistieken heb ik een prima score gehaald dit jaar. Zo’n leergierige houding belooft hopelijk veel goeds voor het volgende seizoen."
Teamgenoot Joey zag een patroon: steeds als er voor Job een tentamen zat aan te komen, daalde zijn omzet op het schaakbord. Voor komend seizoen is het voornemen om de KNSB en de Erasmus Universiteit de agenda’s naast elkaar te leggen voor een goede afstemming van schaak- en studietijd! 2-4.
Ook bij Semen ging het mis, in zijn geval tegen Bernard Bannink, die net als zijn teamgenoot Ben Ahlers een goed seizoen draait. Bij Bannink ging het zelfs nóg beter: hij verloor slechts van IM Ilias van der Lende (topscoorder van 2B met 8/8!) en GM Daan van Brandenburg (geen schande) en won de helft van zijn 8 partijen. Semen dook, zoals we dat van hem gewend zijn, regelmatig de denktank in, waardoor hij het leeuwendeel van zijn partijen in tijdnood moest afronden. Vaak werd dan tijdig de stekker uit het stopcontact getrokken met een tijdig remiseaanbod. Eén keer viel het Semens kant op en twee keer kon hij het niet bolwerken. Semen sprong op toen hij van clubtrainer IM Jasel Lopez de slagzin “Long think, wrong think” hoorde: die gaat hij tijdens de zomerstop inprenten. 3-4.
Heel ruim zouden we dus niet gaan winnen. Alleen ondergetekende zat nog lang te schaken aan een berucht 4-tegen-3-pionnen-toreneindspel, weliswaar aan de goede kant van de vergelijking. Daar werd niet de beste poging gedaan en tegenstander Bram Albertus verdedigde nauwkeurig. 3½ - 4½.
De minst ruime overwinning mogelijk. Aan 6-2 zou Philidor dus genoeg hebben om ons in te halen. Onderweg naar eetcafé Happy Moose aan de Zoetermeerse Plas kwam het bevrijdende nieuws: Philidor was tegen CSV niet verder gekomen dan 4-4. Het bleek dat billenknijpen niet nodig was geweest, als we een spion bij Philidor-CSV hadden gehad. In zijn verslag voor CSV schrijft Jan Peter Bogers namelijk:
“Onze tegenstanders [van Philidor Leiden] hebben helaas niets aan deze uitslag. Maar achteraf blijkt dat Spijkenisse gewonnen heeft en daarmee kampioen in onze groep geworden is. En een 6-2 overwinning heeft er voor Philidor nooit ingezeten.”
Volgend jaar dus weer in de eerste klasse. Dat betekent: verplicht met tien man sterk opkomen in plaats van met een clubje van acht. Het betekent: in een haaientank zwemmen met bloeddorstige concurrenten, hoewel de echte broodschakers nog weer daarboven hangen. Hoe het ook zij, Spijkenisse heeft er zin in. Want ja, die underdog positie, die past ons wel.
Oplossing bij de partij van Maxim:
Zwart moet het eeuwig schaak met 26.Df7+ en 27.Dh5+ enzovoorts eruit halen. Dat kan met 25…Dd2! Maar zwart moet goed opletten. Pak er dus gerust een bord bij en speel mee vanaf de diagramstelling. na 26.Df7+ moet hij antwoorden met 26…Kh7!! Dat is de echte moeilijkheid: het lijkt alsof er geen verschil is met 26…Kh8?? maar dat is een blunder en geeft wit de kans een matnet te weven: 27.Df8+ Kh7 28.Lf7! en mat met Dg8+ en Dh8# is niet te voorkomen. Na het correcte 26…Kh7 lijkt wit bovendien de mogelijkheid 27.Dg6+ erin te houden, maar pas dán speelt zwart 27…Kh8, waarna wit niet eenzelfde matnet heeft. Na 28.Dh5+ kan zwart dan eindelijk met een gerust hart tussenplaatsen: 28…Dh6 met winnend voordeel voor zwart.
