Afgelopen zaterdag verloor het eerste van SV Spijkenisse nipt de strijd van titelkandidaat Vianen DVP. Dat team heeft jaren in de Meesterklasse van de KNSB gespeeld, en staat alweer een aantal seizoenen op het randje van promotie. Toch werd het maar 4,5-5,5 in hun voordeel. Een enorme opsteker voor de Spijkenissers die dit seizoen met elk matchpunt blij mogen zijn. De teller staat vooralsnog op nul, maar het zelfvertrouwen kreeg na vandaag een flinke boost.
Aan het einde van de wedstrijd nog een geluk bij een ongeluk: onze lokale leverancier van Chinese lekkernijen, restaurant Lotus, bleek gesloten vanwege vakantie. Gelukkig was daar nog het vrij nieuwe Afghaanse restaurant Morvarid in de Voorstraat. Daar heeft een zevental van ons nog uitgebreid nagetafeld. Wij kunnen de Afghaanse rijsttafel van harte aanbevelen!
Om niet de indruk te wekken dat onze verslagen niets meer dan verkapte reclamespotjes zijn geworden, hier dan ook het wedstrijdverloop. Veel partijen vielen ineens onze kant op toen de sterkere spelers het lieten afweten in het eindspel.
Bord 1. GM Andrey Orlov – Joey Brokaar. 1-0
Elke keer als Joey meespeelt tegen Vianen wordt hij tegen GM Orlov ingedeeld. “Weer Orlov.” Joey kon er wel om lachen. De strijd ging lang gelijk op, maar uiteindelijk moest onze speler toch zijn meerdere erkennen.
Bord 2. Maurits van der Linde – GM Felix Levin. ½-½.
De opening was bij Maurits niet om over op te scheppen. De rampspoed was compleet toen zijn tegenstander een dame kon offeren vanwege een typisch matbeeld met twee lopers die door de lange-rokadestelling heen snijden.
Maar Maurits bleef stug doorspelen. De grootmeester wilde zijn technische superioriteit aantonen door af te wikkelen naar een gewonnen eindspel, maar in plaats daarvan maakte hij een aantal beslissende foutjes. Maurits daarentegen gaf—in zijn eigen onbescheiden woorden—een masterclass toreneindspel. Daarmee ontliep hij een noodlot dat zich na twintig zetten zeker leek te gaan voltrekken. Altijd blijven vechten, laten we maar zeggen!
Bord 3. FM Helge Hintze – Daniël Zevenhuizen. 0-1.
De teamleider was weer voor de gelegenheid helemaal uit Nijmegen komen overwaaien, dus veel voordeel had hij in dit opzicht niet ten opzichte van zijn Duitse tegenstander. Niettemin leek het in de opening met zwart al snel zijn kant op te gaan. Naar verluid is FM Hintze altijd tot in de puntjes voorbereid, maar een handige paardmanoeuvre kon hij toch niet op waarde schatten. Hoewel het niet onmiddellijk de goede kant op ging voor de zwartpartij, bleef de aanval op de witte koning toch steeds in de lucht hangen. Toen Hintze een pion in het centrum dacht te verorberen, raakte zijn paard danig afgedwaald en kon hij geen stukken meer aanvoeren ter verdediging van de koning. Niet veel later stond de koning dan toch echt mat.
Hieronder een fragment van de partij met commentaar:
Bord 4. Jungbin Lee – IM Willy Hendriks. 0-1.
Jungbin speelde tegen de bekende schaakboekenauteur en Willy Hendriks, die bovendien aardig kan schaken. De Internationaal Meester was onze jonge speler in de opening te slim af en nodigde uit tot een overgang naar de Pirc-opening door 1.d4 te beantwoorden met 1…d6. Daar ging Jungbin, ondanks gebrek aan kennis van die opening, inderdaad op in. Niet veel later had zwart al het betere van het spel.
Ondanks dat Jungbin een geïsoleerde pion had en aankeek tegen het loperpaar van zijn ervaren tegenstander, gebeurde er lange tijd niets dramatisch. In het eindspel zag Jungbin een grapje over het hoofd waardoor hij twee lichte stukken verloor tegen een toren. Dat werd hem fataal. Hendriks was dus wél alert in het eindspel.
Bord 5. FM Mykyta Volkov – Thijs van Dam. 1-0.
Thijs kreeg een interessante materiaalverhouding op het bord: dame en paard tegen twee torens en een paard. In een moment van verstandsverbijstering speelde hij zijn koning, hup, een matbeeld in.
Bord 6. Maxim le Clercq – FM Ulrich Dresen. ½-½.
Deze partij is nooit echt uit evenwicht geweest.
Bord 7. FM Jermo Kooijmans – Djad Maes. ½-½.
Tegen FM Jermo Kooijmans kwam Djad zaterdag goed weg. De FM bereikte een relatief eenvoudig gewonnen pionneneindspel, met nadruk op ‘relatief’.
Bord 8. Jona van der Geld – Ivo Stork. 1-0.
Ook Jona’s tegenstander leed aan eindspeldiscalculie. Na een iets beter toreneindspel met zwart in te gaan, met druk tegen een geïsoleerde d-pion, vergat Ivo Stork even de tempi te tellen. Opeens stond de zwarte koning te ver om de vrije b-pion te stoppen, die vervolgens onder begeleiding door kon lopen.
Bord 9. Ornett Stork – Fabian van Buuren. 1-0.
(Volgt nog.)
Bord 10. Job Verheul – Toon van Lanen. 1-0.
De teamleider van Vianen DVP verslond in de opening veel tijd. Daar maakte Job gebruik van door de stelling complex te maken met een tijdige opmars van de geïsoleerde d-pion. Zie hieronder het beslissende moment van zijn partij met commentaar van hem.
Er werd nog nageblitzt in Café Merz waar vannacht een keer geen discoavond was, maar wel een groep schaaknerds—wij, dus—die onder luid gejoel stukwinst en pat aankondigden. Het was nog lang gezellig…
… en de volgende ochtend zat een deel van hen alweer achter een schaakbord bij de training van IM Jasel Lopez. Niet genoeg gedronken of overwint de schaakpassie elke kater?!
